Πως έκοψα το κάπνισμα

Με αυτό το άρθρο δεν έχω σκοπό να σας δώσω συμβουλές για να κόψετε εύκολα το κάπνισμα . Θεωρώ πως αν κάποιος το θέλει πραγματικά θα βρει τρόπους να το κόψει .Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να σε βοηθήσουν όπως :τσίχλες και πιπάκια nicorette , ηλεκτρονικό τσιγάρο , βιβλία , κέντρα διακοπής καπνίσματος κ.α.

Ότι θα πω σε αυτό το άρθρο βασίζεται καθαρά στη δική μου εμπειρία και είναι καθαρά δικές μου απόψεις . Ο καθένας μπορεί να κόψει το κάπνισμα με διαφορετικό τρόπο και ο κάθε τρόπος μπορεί να έχει επιτυχία .
Τι έκανα εγώ ;
Απλά το έκοψα ! Ούτε βιβλία ,ούτε τίποτα ! Δύο πακέτα τσίχλες πήρα κι αυτό αφού ρώτησα πρώτα τη γνώμη μιας καλής πελάτισσας που είχαμε στο κομμωτήριο τότε η οποία είχε φαρμακείο . Μου είπε πως αυτά δεν σε βοηθάνε να μη θέλεις να καπνίσεις σε καμία περίπτωση . Όταν κόβεις όμως το κάπνισμα υπάρχει κίνδυνος να πάθεις σύνδρομο στέρησης απο τη νικοτίνη και να σε πιάσει τρέμουλο και τα σχετικά . Αυτό μπορείς να το αποφύγεις με τις τσίχλες οι οποίες σου δίνουν ένα μικρό ποσοστό νικοτίνης για να απεξαρτηθείς απο αυτή  σιγά-σιγά και όχι απότομα . Δεν ξέρω κατά πόσο αυτά τα δύο πακέτα με βοήθησαν στην αρχή κι αν με γλύτωσαν απο κάποιο άσχημο επεισόδιο . 

Κάπνιζα απο μικρή (16 χρονών) και ήμουν φανατική καπνίστρια . Αν ήμουν καλεσμένη κάπου που δεν μπορούσα να καπνίσω ήμουν ικανή να φύγω παρά να σεβαστώ τον οικοδεσπότη μου . Τώρα που θυμάμαι τον τρόπο σκέψεις που είχα τότε πάνω σε αυτό το θέμα ντρέπομαι πολύ . Πριν το κόψω (στα 21 μου) κάπνιζα 1,5 πακέτο την ημέρα !
Μιλάμε για πολλά τσιγάρα και για πολλά λεφτά .Κάπνιζα το ένα μετά το άλλο στη δουλειά όταν είχα χρόνο με τη λογική πως μετά δεν θα προλαβαίνω . Λες και αν περνούσε μια ώρα μετά δεν θα ήθελα πάλι τσιγάρο . 'Έφτανα στο σημείο να γυρνάω το βράδυ απο τη δουλειά  και να μη μπορώ να πάρω βαθιά ανάσα . Πήγα σε μια παθολόγο για το ετήσιο τσεκ απ μου και μου είπε πως η αναπνοή μου είναι αργή και πρέπει να το κόψω . Εγώ θεώρησα πως η γιατρός είναι υπερβολική . (γελάστε ελεύθερα με τη βλακεία μου )

Μετά από λίγους μήνες , κάποιες στιγμές ήταν αδύνατον να πάρω βαθιά αναπνοή .Ειδικά όταν έπεφτα για ύπνο τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα . Τα βράδια που γυρνούσα σπίτι και έκανα κανένα τσιγάρο πριν κοιμηθώ , ένιωθα μπουχτισμένη από τα τσιγάρα . Άκουγα για άτομα που κάπνιζαν 20 χρόνια και το έκοψαν και έλεγα αν μπορούν αυτοί τότε μπορώ κι εγώ . Άρχισα να το σκέφτομαι σοβαρά κι έλεγα στον εαυτό μου για πρώτη φορά , πως αν θέλω να το κόψω τότε μπορώ ! Σκεφτόμουν πόσα λεφτά θα είχα στην άκρη όλα τα χρόνια που κάπνιζα , πως τα μικρά μου αδελφάκια θα ήθελαν πιο συχνά να τις αγκαλιάζω και δεν θα μου έλεγαν πως βρωμάω τσιγαρίλα , πως θα φιλούσα χωρίς τσίχλα και όποτε ήθελα το αγόρι μου που είναι φανατικός αντικαπνιστής , πως θα μπορούσα να απολαύσω μια ταινία στο σινεμά χωρίς να με πιάνουν νεύρα προς το τέλος της ταινίας και χίλια δυο άλλα . Ένα βράδυ καθώς κάπνιζα το τελευταίο τσιγάρο πριν κοιμηθώ , ένιωσα αηδία ! Το έσβησα στη μέση και είπα πως θα προσπαθήσω την επόμενη μέρα να μη καπνίσω καθόλου να δω πως θα πάει . Πήρα πακέτο με τσιγάρα μαζί μου γιατί δεν ήθελα να με πιάσει καμία τρέλα . Η μέρα ήταν πολύ δύσκολη ...Το βράδυ ήθελα σαν τρελή να καπνίσω αλλά έδωσα το πακέτο στη μαμά μου να το κρύψει κάπου. Την επόμενη μέρα ήμουν χειρότερα ! Στο δρόμο που περπατούσα , αν έβλεπα κανένα καπνιστή τον κοιτούσα στο στόμα !!!! Την τρίτη μέρα με είχε πιάσει μια μικρή τρέλα και ήθελα τσιγάρο οπωσδήποτε .Ζήτησα απο τη μαμά μου το πακέτο και φυσικά δεν μου το έδινε . Μετά απο πολλά παρακάλια μου το έδωσε . Έβγαλα ένα τσιγάρο και επί πέντε λεπτά το κρατούσα σβηστό στο χέρι μου . Μετά πέταξα το πακέτο στα σκουπίδια μαζί με το τσιγάρο που κρατούσα και τελικά δεν άναψα ποτέ . Εκεί κατάλαβα πόσο ήθελα να το κόψω . Μπορούσα να τα παρατήσω . Ήταν πολύ εύκολο να τα παρατήσω , να ανάψω το τσιγάρο μου και να σταματήσω να νιώθω έτσι . Δεν το έκανα ! Παρόλο που τότε ένιωθα βαθιά θλίψη και ανάγκη να καπνίσω . "Έτσι θα νιώθω μια ζωή ; Πάντα θα λείπει κάτι;" Απελπισία ! Αλλά κάτι μου έλεγε μέσα μου πως θα είναι για καλό όλο αυτό και αυτό το συναίσθημα θα περάσει με τον καιρό .

Δεν θα σας κρύψω πως ο πρώτος μήνας ήταν πολύ δύσκολος . Με βοήθησε πάρα πολύ πως στο σπίτι μου δεν καπνίζει κανένας  , ούτε το μποίφρεντ καπνίζει (φανατικός αντικαπνιστής , απορώ πως με άντεχε τόσα χρόνια )και απέφευγα να βγω με φίλες μου που κάπνιζαν , τουλάχιστον στην αρχή για να μη μπω σε πειρασμό . Κανείς δεν πίστευε πως θα τα καταφέρω . Όχι γιατί δεν πίστευαν πως αν θέλω κάτι μπορώ να το κάνω , αλλά γιατί ήξεραν πόσο λάτρευα το τσιγάρο .Ήθελα να το κόψω στα αλήθεια και γι' αυτό νομίζω πως τα κατάφερα . Πιστεύω πως αν δεν είναι σίγουρος κι αν δεν το κόβεις για σένα , είναι 100 φορές πιο δύσκολο να τα καταφέρεις .

Μετά τον πρώτο μήνα , είδα διαφορά στη ζωή μου .Όταν κόβεις το τσιγάρο ,μετά απο λίγο που σταματάει να σου λείπει κάθε λεπτό , νιώθεις μια ελευθερία ! Πως δεν σε κάνει κουμάντο το τσιγάρο σε ότι κι αν κάνεις στη ζωή σου . Αυτό που λένε πως ο καφές και τα φαγητά έχουν άλλη γεύση όταν κόψεις το κάπνισμα είναι αλήθεια .Όταν είχα κλείσει δύο μήνες χωρίς τσιγάρο έκανα ένα ταξίδι στο Μπάνσκο για 4 μέρες . Εκεί το κάπνισμα απαγορεύεται παντού   . Έβλεπα ανθρώπους έξω απο τα εστιατόρια να καπνίζουν μέσα στο κρύο και στο χιόνι και ένιωθα περήφανη για τον εαυτό μου . Σκεφτόμουν πως αν πήγαινα εκδρομή εκεί και κάπνιζα θα περνούσα σίγουρα χάλια αφού δεν θα μπορούσα να καπνίσω πουθενά .
Όσο περνούσε ο καιρός τόσο πιο ωραία ένιωθα . Τώρα που πέρασαν δύο χρόνια και δεν έχω κάνει ούτε τζούρα , κάθομαι και σκέφτομαι πόσο μεγάλη βλακεία είναι το τσιγάρο . Τον πρώτο καιρό είχα βάλει στόχο και έβαζα κάθε μερα σε έναν κουμπαρά 3,10 . (δηλ. την τιμή του πακέτου) Για μένα αυτό ήταν μεγάλη βοήθεια . Κάθε μέρα ένιωθα και καλύτερα όταν έβαζα χρήματα στην άκρη . Είχα ένα σκοπό και αυτό βοήθησε ακόμα περισσότερο να φτάσω στο στόχο μου . Με τα χρήματα που μάζεψα πήγα ένα ταξιδάκι και το συναίσθημα ήταν υπέροχο ! Σταμάτησα να βάζω τα χρήματα στον κουμπαρά μου όταν έμεινα άνεργη . Αν δεν σταματούσα να δουλεύω πιστεύω αυτό θα μου είχε γίνει συνήθειο και θα έβαζα κάθε μέρα το ποσό που έπρεπε στον κουμπαρά μου .

Δεν περίμενα ποτέ πως το να κόψω το τσιγάρο θα με κάνει να νιώσω τόσο όμορφα . Μπορώ πια και αναπνέω χωρίς καμία δυσκολία , φιλάω το αγόρι μου όποτε θέλω , οι μικρές μου αδελφές δεν μου λένε πια να φύγω γιατί βρωμάω τσιγαρίλα  , απολαμβάνω μια δίωρη ταινία στο σινεμά και δεν βγαίνω έξω στο τέλος της ταινίας σαν τρελή για να καπνίσω , δεν επιλέγω που θα βγω ανάλογα με το αν επιτρέπεται το κάπνισμα ή όχι και πολλά άλλα πράγματα .
Το να το κόψω το κάπνισμα ήταν ότι καλύτερο έχω κάνει ποτέ για τον εαυτό μου . Και ναι , είμαι και θα είμαι περήφανη για τον εαυτό μου . Μετανιώνω που το άρχισα τότε , αλλά νιώθω τέλεια που κατάφερα να το βγάλω από τη ζωή μου . 

Άρχισα να καταλαβαίνω τους μη-καπνιστές και πόσο δίκιο έχουν που γκρινιάζουν γιατί τους ενοχλεί η μυρωδιά . Κι εμένα με ενοχλεί όταν βγαίνω για καφέ και καπνίζει ο διπλανός μου . Παλιότερα το θεωρούσα παράλογο κάποιος να μου κάνει παρατήρηση γι΄αυτό το θέμα . Πλέον κατάλαβα πως το παράλογο είναι να γεμίζεις βλαβερές ουσίες τον διπλανό σου που έχει επιλέξει να ζει μια ζωή χωρίς τσιγάρο .

Ξέρω πως όταν είσαι καπνιστής είναι δύσκολο να κατανοήσεις όλα αυτά . Τα βρίσκεις μπούρδες και ανάβεις το επόμενο τσιγάρο . Τα καταλαβαίνω όλα αυτά γιατί τα σκεφτόμουν και τα έλεγα κι εγώ . Το μόνο που έχω να πω στους καπνιστές που με διαβάζουν αυτή τη στιγμή είναι : "Όσο κι αν σας αρέσει , όσο κι αν νιώθετε πως είναι αδύνατον να το κόψετε , όσο ωραίο κι αν είναι ώρες-ώρες το τσιγάρο , καθίστε ώριμα και σκεφτείτε πόσο μεγάλη βλακεία είναι .Όλα είναι πιο όμορφα , η γεύση , η αίσθηση της καθαριότητας στα χέρια και στην αναπνοή , η ελευθερία που νιώθεις και κάνεις απίστευτη οικονομία ειδικά αν βάλεις στόχο να μαζεύεις τα χρήματα για να κάνεις κάτι με αυτά .
Απο κει και πέρα η απόφασή είναι δική σας . "

Η ζωή είναι καλύτερη χωρίς τσιγάρο .  ☺